ΑΝΟΙΕΣ – ΝΟΣΟΣ ALZHEIMER

Δεδομένου ότι ο πληθυσμός γηράσκει παγκοσμίως, η άνοια θεωρείται ήδη επιδημική και συγκαταλέγεται στις 10 πρώτες αιτίες που προκαλούν ανικανότητα στις αναπτυγμένες χώρες, αποτελώντας το 4ο κατά σειρά αίτιο θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες, τον καρκίνο και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Από άνοια νοσούν 2-6% των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών και 20% των ατόμων άνω των 85 ετών, δηλαδή η άνοια φαίνεται να διπλασιάζει τα ποσοστά της μετά τα 60 έτη ανά 5ετία.

Η νόσος Alzheimer συνιστά τα 2/3 επί στου συνόλου των ανοιών κι ακολουθούν η Αγγειακή Άνοια (15-30%), η Άνοια με σωμάτια Lewy (4.6-21.7%), η Μετωποκροταφική Άνοια (5%) κι άλλες μορφές Άνοιας (5%).

Νόσος Alzheimer

Η Νόσος Alzheimer χαρακτηρίζεται από ύπουλη και σταδιακή έναρξη. Στην πλειοψηφία των ασθενών η πρόσφατη μνήμη και η εκμάθηση νέων πληροφοριών πλήττονται πρώτα. Η τάση των ασθενών να ξεχνούν γίνεται σταδιακά πιο έντονη και μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν τις κατάλληλες λέξεις για συγκεκριμένα αντικείμενα. Προοδευτικά τα άτομα φαίνεται να «ζουν στο παρελθόν», αρχίζουν ν’ αποδιοργανώνονται και να χάνουν την ικανότητά τους να φέρουν σε πέρας καθημερινές δραστηριότητες. Καθώς εξελίσσεται η διαταραχή οι ασθενείς γίνονται απαθείς, μπορεί να μην είναι σε θέση να αναγνωρίζουν οικεία τους άτομα, ενώ ενδέχεται να χάσουν κάθε ικανότητα αυτοφροντίδας απαιτώντας νοσηλευτικού τύπου υποστήριξη (ο ασθενής χρειάζεται να τον πλένουν, να τον ντύνουν, να του προσφέρουν τροφή).

Η αιτιολογία της νόσου παραμένει άγνωστη, μολονότι έχει βρεθεί γενετική συνιστώσα. Η απεικόνιση του νευρικού συστήματος αναδεικνύει εγκεφαλική ατροφία, με διάταση των πλαγίων κοιλιών του εγκεφάλου και διεύρυνση των αυλάκων. Η παθολογοανατομική εξέταση αποκαλύπτει νευροϊνιδιακούς θυσσάνους και πλάκες αμυλοειδούς. Επίσης υπάρχει έλλειμμα στη χολινεργική μεταβίβαση.

Η θεραπευτική παρέμβαση στην Άνοια συνιστά μια εξατομικευμένη διαδικασία που στόχο έχει την ανακούφιση από τα συμπτώματα της νόσου, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και του οικείου περιβάλλοντος και την επιβράδυνση της πορείας της. Δεδομένου ότι πρόκειται για μια εκφυλιστική διεργασία δεν υπάρχει ειδική αγωγή που να επιτυγχάνει ν’ ανακόψει την εξέλιξη της νόσου. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να λαμβάνεται για τους φροντιστές των ασθενών με Άνοια, οι οποίοι συχνά επιβαρύνονται από τη ματαίωση, την εξουθένωση και το πρώιμο πένθος. Χρησιμοποιείται συνδυασμός φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών θεραπειών ανάλογα με τα συμπτώματα του ασθενούς αλλά και το στάδιο της νόσου.